Przejdź do zawartości

Jadwiga Apostoł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Apostoł - Staniszewska
Barbara Spytkowska
Ilustracja
Zdjęcie Jadwigi Apostoł wykonane po umieszczeniu w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (1942)
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1919
Nowy Targ

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1990
Nowy Targ

Miejsce spoczynku

Cmentarz Komunalny w Nowym Targu

Zawód, zajęcie

pisarz

Miejsce zamieszkania

Nowy Targ, Szczecin

Narodowość

polska

Partia

PSL „Piast”

Rodzice

Wincenty i Magdalena Czubernat

Małżeństwo

Ludwik Staniszewski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jadwiga Apostoł-Staniszewska (ur. 22 grudnia 1913 w Nowym Targu, zm. 2 lutego 1990 tamże[1]) – polska nauczycielka, działaczka podziemia niepodległościowego podczas II wojny światowej[1], więźniarka niemieckich obozów koncentracyjnych w Auschwitz, Malchow i Lipsku. W okresie powojennym pisarka[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Wincentego Apostoła (1886–1960) – organisty w parafii św. Katarzyny w Nowym Targu i działacza PSL „Piast” oraz Magdaleny Czubernat (1895–1983). Mieszkała z rodziną w domu przy ulicy Królowej Jadwigi 19, gdzie odwiedzani byli m.in. przez Wincentego Witosa, Józefa Hallera, Feliksa Nowowiejskiego, Władysława Orkana i Jana Kasprowicza. W 1932 ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Nowym Targu, w tym roku również została zatrudniona jako nauczycielka w przyklasztornej szkole powszechnej prowadzonej przez Siostry Nazaretanki w Nowogródku[3].

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Konfederacja Tatrzańska

[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu wojny wspólnie z matką prowadziła punkt przerzutowy, dzięki któremu od 1939 do maja 1940 nielegalnie przeprowadzono przez granicę na Słowację ponad 60 osób[1]. Pod niemiecką okupacją Podhala, Apostoł stała się współzałożycielem polskiej organizacji o nazwie Konfederacja Tatrzańska, która aktywnie przeciwstawiała się idei Goralenvolku i germanizacji polskich górali[4][5]. Na przełomie stycznia i lutego 1942 Gestapo wykryło działalność organizacji, a jej organizatorzy zostali aresztowani i umieszczeni w obozach przejściowych, a następnie w obozach koncentracyjnych[6].

Pobyt w obozach koncentracyjnych

[edytuj | edytuj kod]
Grób Jadwigi Apostoł w Nowym Targu

Apostoł początkowo uniknęła aresztowania, uciekając do wsi Więciórka niedaleko Myślenic. Ukrywała się w gospodarstwie Franciszka i Anieli Słoninów w wysoko położonym przysiółku Polana[7]. Pewnej sierpniowej nocy 1942 r. została złapana wraz z innym działaczem Konfederacji Tatrzańskiej, Tadeuszem Popkiem i przetransportowana do Hotelu „Palace” w Zakopanem, gdzie znajdowało się biuro Gestapo. Przez trzy miesiące była tam torturowana, a następnie osadzona w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, do którego przybyła 1 grudnia 1942, nadano jej obozowy numer 26273[8]. 18 stycznia 1945 roku uczestniczyła w marszu śmierci z Auschwitz do Wodzisławia Śląskiego[9], skąd została przewieziona do obozu koncentracyjnego Malchow niedaleko Ravensbrück. Uciekła z transportu w czasie przenosin z obozu w Malchow do obozu w Lipsku[1].

Okres powojenny

[edytuj | edytuj kod]

Represje

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie wróciła do Nowego Targu. W 1949 została aresztowana na polecenie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego pod zarzutem konspiracji przeciwko PRL. Została skazana na pięć lat więzienia, ale wkrótce została zwolniona z więzienia po ogłoszeniu amnestii. Po zwolnieniu z więzienia powróciła do Nowego Targu, ale z powodu nacisków ze strony władz lokalnych została zmuszona do przeprowadzki do Szczecina, gdzie przeżyła większość swojego późniejszego życia[1].

Ostatnie lata życia

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1946–1948 organizowała Uniwersytet Ludowy w Szaflarach, a po jego likwidacji przeprowadziła się do Szczecina, gdzie pracowała jako technik budowlany[1]. W 1964 wyszła za mąż za Ludwika Staniszewskiego. Po śmierci męża w 1985 ponownie wróciła do Nowego Targu, gdzie zmarła 2 lutego 1990 roku[10]. W Szczecinie, pracując jako sekretarka, napisała kilka prac autobiograficznych. Jej najgłośniejszą powieścią jest „Nim zbudził się dzień”, wydana w 1979, która jest autobiografią z czasów pobytu w niemieckich obozach koncentracyjnych[11]. Pochowana została na nowotarskim cmentarzu (kwatera 53, grób nr 130)[12] obok matki i ojca. Decyzją prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 21 lipca 2020 roku na wniosek prezesa koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Nowym Targu, grób Jadwigi Apostoł został wpisany do prowadzonej przez IPN ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski pod numerem ewidencyjnym 806[13].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956 [online], krakowianie1939-56.mhk.pl [dostęp 2019-03-02].
  2. Jadwiga Apostoł - Staniszewska [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  3. Jadwiga Apostoł, Moje ostatnie słowo, Nowy Targ 2013.
  4. 24.pl, "Pod Giewontem" - nowe filmy dokumentalne o losach Górali. Premiera odbędzie się w Nowym Targu i Zakopanem (zdjęcia) - podhale24.pl [online], podhale24.pl [dostęp 2019-03-02].
  5. Autor, Tadeusz Popek Konfederat Tatrzański [online] [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  6. Mroczne sekrety willi "Tereska": 1939-1945, Historia Rabki, 2009, ISBN 978-83-60817-33-9 [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  7. Wg strony gminy Tokarnia [1]
  8. Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], www.auschwitz.org [dostęp 2021-03-14].
  9. Marsz śmierci w Auschwitz [online], polskieradio24.pl [dostęp 2020-04-15] (pol.).
  10. Apostoł-Staniszewska Jadwiga [online], z-ne.pl [dostęp 2019-03-02].
  11. Nim zbudził się dzień [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  12. Cmentarz - strona główna [online], www.ecmentarz.nowytarg.pl [dostęp 2021-03-14].
  13. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, Apostoł [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2021-03-14] (pol.).
  14. Apostoł Jadwiga – Małopolska w II Wojnie Światowej [online], www.malopolskawiiwojnie.pl [dostęp 2022-02-20].